Rot op met je cadeautje; de pijn van feedback die er toe doet

Blog Aukje Menger – “Het is gewoon niet goed genoeg wat we daar doen. Het programma raakt de kern niet. En wie neemt daar eigenlijk verantwoordelijkheid voor?” De collega in kwestie is duidelijk niet blij. Dat kan ik natuurlijk benoemen. En het is effectief om door te vragen; want waar zit de onvrede nou precies? En wat kan ik doen om bij te dragen aan verbetering? Genoeg mogelijkheden om een constructieve wending aan dit gesprek te geven. Maar dat was helaas niet mijn eerste reactie. Want deze feedback deed pijn. In de eerste plaats omdat ik een appel voelde op mijn verantwoordelijkheidsgevoel en oog voor kwaliteit; eigenschappen die ik mijzelf toedicht en waar ik binnen mijn werk veel waarde aan hecht. In de tweede plaats omdat het programma waar het over gaat een programma is waar ik veel tijd en energie in stop. Kortom: een klassieke reactie op feedback, ik voelde mij aangevallen. Dus begon ik te sputteren, te mitsen en te ‘ja maar-en’. Begrijpelijk, maar helaas niet zo effectief.

Feedback geven en ontvangen

Wanneer we in een training over het effectief geven en ontvangen van feedback spreken, leggen we vaak uit wat het effect en de werking van feedback is aan de hand van het Johari raam (Luft & Ingham).
Als ik wordt aangesproken op mijn manier van werken zijn er twee opties: ik hoor iets wat ik al weet (in het Johari raam het ‘open gebied’) of ik hoor iets wat ik nog niet weet (‘blinde vlek’). Uiteraard is het zinvol om dingen over je werk te horen die je zelf nog niet had gezien. Daarmee krijg je de kans om je blinde vlek te verkleinen. Dat geeft je mogelijkheden om zaken te verbeteren waar je zelf niet aan gedacht had. Mijn besef door het feedbackgesprek met mijn collega was vooral: feedback die gaat over een aspect in mijn manier van doen waar ik me ergens wel bewust van ben, maar waar ik nog niet van weet hoe ik er verbetering in kan brengen. En die feedback is misschien wel het meest moeilijk te ontvangen. En geeft meteen aanleiding om toe te passen wat wij in trainingen altijd oefenen bij het ontvangen van feedback: luister om te begrijpen en vraag door totdat je echt begrijpt wat de ander bedoelt.

Cadeautje?

Ik ken mensen die zeggen dat feedback een cadeautje is. Maar als je, net als ik in bovenstaand voorbeeld, wordt overvallen door de gedachte: ‘rot op met je cadeautje’, stel je dan gerust met het feit dat je in de meeste gevallen zelf een herkansing kan creëren. Door aan te geven dat de feedback die je hebt gekregen je nogal aan het denken heeft gezet of een voor jou pijnlijk punt heeft geraakt. Je laat dan wat uit jouw ‘verborgen gebied’ zien. En dan is het een kwestie van die vragen stellen die zorgen dat je wel echt hoort en begrijpt wat de ander te zeggen heeft. En de uitkomsten van dat gesprek zou je misschien toch als een cadeautje kunnen zien.

Feedback geven en ontvangen staat centraal in onze trainingen.