Intervisie: Ik zie ik zie wat jij niet ziet…

en dus kwam ik binnen zonder vraag en ga ik weg met 10 dingen om over na te denken

Aukje Menger – Maandagochtend. We gaan voor het eerst intervisie doen met een groep van 6 trainees. Hebben ze nog geen ervaring mee. Dus praten we eerst over wat intervisie is en wat het op kan leveren:
– een gestructureerde manier om een persoonlijke en werkgerelateerde vraag te bespreken;
– waarbij we de verschillende ervaringen, opvattingen en zienswijzen benutten;
– door goed te luisteren, vragen te stellen, te reflecteren, je oordeel uit te stellen, je echt te verplaatsen in de situatie van de ander en DAN PAS advies te geven, ontstaat een dieper inzicht bij degene die de situatie inbrengt en oefenen de anderen met een aantal belangrijke professionele vaardigheden.

De trainees knikken bevestigend; klinkt goed. Dus…we doen een rondje om ieders vraag te horen. 4 van de 6 zegt geen vraag te hebben. ‘Ik heb momenteel geen problemen.’Aha…blijkbaar staat het inbrengen van een vraag gelijk aan het hebben van een probleem. Ik vraag ze om bij zichzelf nog eens goed na te gaan of er binnen de context van hun werk zaken zijn waar ze veel over nadenken zonder tot een antwoord te komen, of wel eens in een situatie zijn die ze zo geweldig vonden dat ze die eigenlijk veel vaker zouden willen meemaken dan nu het geval is of onlangs nog eens ergens een gesprek of meeting uit zijn gelopen in totale verwarring “WTF is daar nu net gebeurd??”. Om maar een aantal voorbeelden te geven van ‘geen probleem, wel een vraag’. We kiezen voor de startvraag “hoe kan ik de beste keuzes in mijn traineeship maken?”.

Ik ben zelf al verbaasd over deze vraag

Een greep uit de vragen die de inbrenger gesteld wordt: ‘wat maakt dat jij tevreden op een keuze terugkijkt?’ ‘waarom moet je DE BESTE keuzes maken?’ ‘wanneer voel je je tevreden?’ ‘hoeveel druk voel je om de beste keuzes te maken?’ ‘moet je buiten je werk van jezelf ook de beste keuzes maken?’ ‘wat wil jij graag meemaken in je traineeship?’. De inbrenger van de vraag is zichtbaar aan het denken, twijfelen en ordenen. En geeft ons daarna de her-formulering van zijn vraag, waar hij heel graag advies op wil krijgen. “hoe kan ik plezier en leren concreet vormgeven in de keuzes die ik binnen mijn traineeship maak?”. Tjee…ik ben zelf al verbaasd over deze vraag, zegt de inbrenger. Dit is echt een belangrijke vraag voor me, maar zonder de vragen die jullie me gesteld hebben, zou ik die nooit zo scherp hebben gekregen. Dat is dus al winst. Als hij vervolgens nog een aantal hele concrete adviezen meekrijgt die hem kunnen helpen om plezier en leren als vertrekpunt voor zijn keuzes te nemen, is hij een blij man. Ook al kwam hij binnen zonder vraag en gaat hij weg met 10 dingen om over na te denken.

De kracht van het collectief en van diversiteit

Na afloop van de intervisie sessie blijft een van de trainees nog even napraten. Hij zegt dat hij geintrigeerd is door de meerwaarde van het bij elkaar brengen van de ideeen, gedachtes en gevoelens. Ik ben het met hem eens: het is een voorbeeld van de kracht van het collectief en van diversiteit. Hij vraagt of hij ook in zijn eentje kan oefenen met diversiteit in denken. Eerst moet ik lachen, want het lijkt tegenstrijdig. Toch geef ik hem aan dat je zeker wel kunt oefenen met ‘buiten je eigen kader denken’. Dus als je (voorlopig) geen intervisie hebt en/of als je gewoon eens wil proberen om je eigen vraag op een andere manier te benaderen :

• denk aan iemand die jij goed kent en wiens mening je respecteert. Stel je deze persoon levendig voor en bedenk je vervolgens wat hij of zij zou zeggen ten aanzien van je vraag.
• vergroot een bepaald aspect van je vraag uit, bijvoorbeeld de gevoelskant van je vraag, de feitelijke kant van je vraag of de actiegerichte kant van je vraag.
• neem tijdelijk een bepaalde manier van denken aan; de optimistische blik, de pessimistische blik, de ruimdenkende blik, de vurige/ gepassioneerde blik, de gestructureerde blik of de creatieve blik.

Ik wens je veel nieuwe vragen toe!