Social Learning en Kwetsbaarheid – Hugo Hoetink
22 april 2016 – Op Next Learning dinsdag 19 april in Den Bosch was ‘social learning’ één van de hot topics. Natuurlijk zien veel L&D-experts het team of de community als een vruchtbare omgeving voor lerend werken. De voordelen zijn evident; leren in een team houd je makkelijker vol, je stimuleert elkaar, als je meedoet hoor je erbij. Bovendien kun je in een team informatie delen en elkaar feedback geven. Een belangrijke rol wordt toegedicht aan de ICT-ondersteuning van social learning. Talrijke platforms met schitterende functionaliteiten zijn hiervoor beschikbaar. Soms lijkt het alsof we met deze ICT faciliteiten de heilige graal van het leren in organisaties gevonden hebben.
Op zo’n moment denk ik dan met weemoed terug aan de mooie momenten die ik heb beleefd met teams in old-school zaaltjes in old-school conferentieoorden. Die zaaltjes hadden altijd de naam van een boomsoort. Misschien moeten we onze virtuele leeromgevingen ook ‘eik’ of ‘ceder’ gaan noemen, om ons er op een andere manier thuis te voelen dan op ‘moodle’, ‘viadesk’ of ‘yammer’. Waarom zou dat belangrijk zijn?
Ik geloof dat leren in essentie te maken heeft met overgave. Als ik mij overgeef aan het onbekende, als ik mijn vertrouwde denk- en gedragspatronen durf los te laten, dan kom ik terecht in een steile leercurve. Op virtuele platforms lijkt de essentie precies tegengesteld daaraan. Daar zie ik mensen een hyper geregisseerde versie van zichzelf presenteren. Precies de juiste dosering humor, diepgang, relativering, optimisme, oppervlakkigheid, energie en originaliteit. Alles onder controle. Mijn dochters kunnen serieus anderhalf uur toegewijd en zonder pauze discussieren over de juiste profielfoto op facebook. In de virtuele werk- en leeromgeving is het in principe niet anders. Er ontspint zich een prachtig spel, maar met leren heeft het weinig te maken. Ik realiseer me dat een F2F ontmoeting waar ik word uitgenodigd om mezelf ongeregisseerd te laten zien een onmisbaar startpunt is voor ‘social learning’. Dan geef ik me over aan de blik van mijn groepsgenoten. Dan kan het vertrouwen groeien dat de waardering van anderen verder gaat dan de profiel-versie van mijzelf. Dan durf ik ook mijn denk-en gedragspatronen te onderwerpen aan een nieuwe blik. Dan kan het leren beginnen, en kan het vertrouwen zich vervolgens uitbreiden van de fysieke naar de virtuele ruimte.
[linkedin_link]