Leeftijd? Ik kom hier niet om oud te zijn (of: wat kom ik hier eigenlijk WEL doen?)
21 februari 2017 Aukje Menger – De leeftijdsgrens om in een gesprek met oudere personen in een professionele setting als serieuze partij te worden ervaren, waar ligt die eigenlijk? Ik weet nog precies hoe zenuwachtig het mij maakte toen ik als 25-jarige een team variërend in leeftijd tussen 40 en 60 jaar ging begeleiden bij het vaststellen van een missie en team-doelen. In mijn hoofd had ik alle commentaren al voorbij laten komen. ‘Zo meisje, hoeveel ervaring heb jij eigenlijk met werken in een team?’ ‘Leren ze dat op school ook, hoe je een missie moet formuleren?’ ‘Ik begon met werken in 1978, toen was jij denk ik nog niet geboren…’.
Enorm geruststellend natuurlijk. Deze gedachten hoor ik regelmatig voorbij komen bij jonge professionals die ik begeleid. In verschillende varianten. “Als jongste in het team durf ik me nog niet goed uit te spreken tussen al die senior collega’s.” “Pas als ik volledig ingewerkt ben weet ik zeker dat ik geen opmerkingen maak die nergens op slaan.” “Als ik met collega’s aan tafel zit die hoger in de hiërarchie zijn dan ikzelf, houd ik me vooral op de achtergrond.” Overigens is dat in tegenstrijd met berichten die ik regelmatig tegenkom over millenials die geen boodschap hebben aan rangen en standen binnen organisaties en die zich niks aantrekken van de gevestigde orde, maar laat ik daar een andere keer verder op ingaan.
Toegevoegde waarde
In de categorie ‘je gaat het pas zien als je het doorhebt’, moest bij mij het kwartje vallen op het vlak van mijn toegevoegde waarde. Het hielp mij enorm om de vraag ‘wat kom ik hier doen?’ te beantwoorden. Gek genoeg was mijn antwoord daarop namelijk niet ‘oud zijn met leeftijd’ of ‘meer senioriteit hebben dan de andere aanwezigen’ of ‘laten zien dat ik meer werkervaring heb dan iedereen hier aan tafel’. Mijn antwoord was ‘een goed gesprek faciliteren’ of ‘mensen in het team met elkaar in gesprek brengen’ of ‘zorgen dat de doelen die gesteld worden concreet en motiverend zijn’. Wat een opluchting! Ik merk dat deze vraag helpt om het perspectief om te draaien van datgene wat je (als jonge professional) NIET meeneemt naar de gesprekstafel naar wat je WEL meeneemt. En dat geeft meer vertrouwen.
Een tijdje terug kwam ik bovenstaande foto tegen: “Leeftijd is niet belangrijk, tenzij je kaas bent”. Als kaasliefhebber trof het mij misschien extra, wat een geweldige boodschap! Concentreer je je op die eigenschappen die relevant zijn en die jij in kunt zetten, dan maak je ruimte voor jouw talent en vergroot je je impact.