De druk van de sterrenstatus – Aukje Menger

Messi17 augustus 2016 – Eind juni: Lionel Messi verrast de voetbal kijkende wereld meer of minder met het bericht dat hij stopt met zijn interlandcarrière. Zijn gemiste penalty was mede bepalend voor het feit dat Argentinië de Copa America niet won. Messi geeft aan dat het hem veel verdriet doet om het hoogst haalbare niet te kunnen realiseren. Ook laat hij doorschemeren dat de kritiek op zijn presteren, van bijvoorbeeld Maradonna, hem niet in de koude kleren is gaan zitten.
Dit bericht intrigeert mij enorm. Niet zozeer omdat het internationale voetbaltoneel voortaan een prachtige voetballer armer is. Maar vooral omdat de interne strijd van Messi me raakt. En bekend voorkomt. ‘De Messias’. Dat is nogal een status om waar te maken. Ook als je getalenteerd bent. Of heel getalenteerd. De wereld vindt wat van je prestaties als je een top-presteerder bent. En van je doen en laten in het algemeen. Je bent te gewoon, te veel aan het feesten, te serieus of juist niet serieus genoeg, je laat je teveel in met je fans of bent juist arrogant omdat je dat niet doet. Dat zijn commentaren die je als voetballer of ander publiek figuur krijgt. Het omgaan met die druk en je eigen drijfveren en motivatie om topprestaties neer te zetten vraagt een relativeringsvermogen dat ik bij weinig jonge (of minder jonge) mensen tegen kom.
Het lot van veel jonge professional die als ‘talent’, ‘high potential’, ‘rising star’ of ‘gewoon’ als trainee, is wat minder heftig en hectisch qua publiciteit. En vertoont paralellen met Messi’s verhaal. De behoefte om te presteren is bij veel starters enorm. Net als de hoeveelheid energie die zij in hun werk stoppen. En de honger om feedback te krijgen. Het feit dat de organisatie een groep ‘bijzonderlingen’ aanwijst, middelen vrijmaakt om deze collega’s extra op te leiden en te stimuleren en kansen geeft aan deze talenten, roept niet zelden irritatie op bij collega’s. En negatieve kritieken. ‘Heb je weer zo’n talent die het allemaal beter weet. Werkervaring nul, praatjes voor 10.’ Dat komt hard binnen. Het is aan de orde van de dag dat jonge talenten ‘omvallen’, met een burn-out thuis komen te zitten. En ok, dat is niet alleen aan de reacties van collega’s of de hoge verwachtingen van de organisatie en de jonge professional zelf te wijten. Het drukke sociale leven, ‘FOMO’, continue informatie, gezond moeten leven, sportief moeten presteren, verre reizen. Het draagt allemaal bij. En tja…dan hoor ik zo’n uitspraak zomaar voorbij komen “Ik heb er alles aan gedaan. Het is wat ik het liefst wilde. Het doet me pijn dat het niet gelukt is.”
Tijd voor een enorme boost aan het relativeringsvermogen. Het bespreekbaar maken van ambities en grenzen. Keuzes leren maken. En voor goede PR van het talentprogramma binnen de organisatie. Alles wat maar bijdraagt aan het omgaan met de druk van de sterrenstatus.
Lees meer over talentontwikkeling

Op de hoogte gehouden worden?

Elke maand sturen we nieuw gepubliceerde kennisartikelen en houden we je op de hoogte van (gratis) inspiratiesessies en relevante informatie over onze academische opleidingen.