Waarom het ego niet wil leren. En hoe het kwam dat ik mijn yoga mat bijna in stukjes knipte
Blog Aukje Menger – Neeeee! Nou zei ik ‘bekkengebied’ in plaats van ‘bekken’. En ik benoemde de uitademing niet goed…zo komt het dus nooit goed met dat examen! Ok…het mag duidelijk zijn dat ik enige stress en frustratie ervaar. Ik ben aan het leren voor mijn praktijkexamen dat onderdeel is van mijn yoga opleiding en waar getoetst zal worden of de basis van het lesgeven in yoga voldoende aanwezig is. En zoals dat vaak gaat als je iets nieuws leert, ben ik mij akelig bewust van mezelf en van wat er allemaal nog niet goed gaat. En sta ik uit onvrede met mijn eigen kunnen op dat moment op het punt om mijn yoga mat in stukjes te knippen en het examen te skippen.En hier wordt het interessant. Want blijkbaar gaan ‘iets nieuws leren’ en ‘onvrede over mijn kunnen’ op dat moment samen. Wordt het leren frustrerend op het moment dat ik aan anderen moet laten zien hoe ik ervoor sta. Een herkenbaar verschijnsel dat ik in mijn werk met groepen best vaak tegenkom. We gaan oefenen met een trainingsacteur. In plaats van een mooie kans om te oefenen ervaren deelnemers een ‘examen moment’ waarin ze willen of moeten laten zien hoe goed ze de materie beheersen. Er komt spanning op de situatie te staan. De ruimte om te experimenteren en de rust om te leren van wat je doet lijkt als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen.
Waarom heb ik niet die rust om te leren?
Dat komt omdat het ego het overneemt. En ons ego wil graag schitteren en stralen in competent zijn. Wil zekerheid en vertrouwen uitstralen. Is op zoek naar de houvast van kunnen en beheersen en wil ons laten ervaren dat we minstens net zo goed als anderen, maar liefst nog wat beter kunnen doen wat er gevraagd wordt. Het aangaan van een situatie waarin het vrijwel 100% zeker is dat er fouten gemaakt worden of op zijn minst ruimte is voor verbetering, is voor het ego een uitermate ongunstig scenario. Het ego wil niet leren, het ego wil kunnen.
Dus hoe heb ik mijzelf dan toch zover gekregen om dat examen te gaan doen als onderdeel van mijn leerproces?
- Ik heb mezelf voorgehouden ‘zonder leren geen kunnen’
- Ik heb mezelf eraan herinnerd waarom ik dit ook al weer deed; ik vind hetgeen ik aan het leren ben leuk en waardevol
- Ik ben het examen moment gaan zien als een moment opname in mijn route om iets nieuws te leren in plaats van de definitieve bepaling of ik het kan of niet (ok…toegegeven, ik bleef het zien als een vrij belangrijke moment opname)
Het examen was overigens nog steeds een spannend moment (naast de examencommissie was mijn ego immers ook aanwezig). Maar de reminders die ik mezelf had gegeven gaven me in ieder geval de ruimte om deze ervaring aan te gaan en er zelfs van te leren. En dat ik geslaagd ben is natuurlijk een superfijne bonus!